آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی در پیامی به مناسبت آغازسال تحصیلی اِسرای تهران:
 علم وقتی وارد ظرفی شد نه تنها از ظرفیت آن کم نمی‌کند بلکه ظرفیت آن ظرف یعنی دل را اضافه می‌کند.

قرآن کریم وظیفه حوزه ها را مشخص کرده است که چه علمی را یاد بگیرید؛ فرمود: ﴿فَلَوْ لاَ نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طَائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ﴾. وقتی حوزه علمیه باز شد، تنها فقه و اصول تدریس نکنند، بلکه آیات قرآن، نهج البلاغه، روایات اهل بیت، مجموعاً فروع و اصول را یعنی فقه و کلام را تدریس بکنند. نفرمود اینها بروند در حوزه ها فقیه بشوند تا برگردند قوم و همشهریان و همزیستان خودشان را عالم بکنند درس فقه بگویند احکام بگویند؛ فرمود #انذار کنند، انذار، کار انبیاست در مسئله کلامی؛ انذار، بدون آگاهی از معاد، از بهشت و جهنم، از وعد و وعید، از ثواب و عقاب، از سخط و غضب ممکن نیست.

 در درجه اول باید قرآن در حوزه ها باشد. خدای سبحان در قرآن که مهم ترین معجزه الهی است و مهم ترین منبع دینی است فرمود: یک سلسله علومی است که غیر از ما کسی نگفت و نمی‌گوید. ﴿وَ یُعَلِّمُکُمْ مَا لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ﴾. یعنی چیزهایی را به شما یاد دادیم _این «کان»ی منفی در وسط قرار گرفته_ که شما آن نبودید یا نیستید که بدون ما یاد بگیرید. در قرآن این گونه از مطالب هست؛ این گونه از مطالبی که در دسترس بشر عادی نیست. بشر همواره نیازمند به وحی الهی است مخصوصاً قرآن کریم! جامعه را قرآن اصلاح می‌کند.